Ιστορία της aloe vera
Υπάρχει ιστορική βιβλιογραφία, η οποία δείχνει ότι η aloe vera χρησιμοποιείται από το 1500 π. Χ. και συχνά ονομάζεται "θαυματουργό φυτό" ή πανάκεια. Ο Χριστόφορος Κολόμβος ανακάλυψε τα οφέλη της αλόης και συχνά αναφερόταν σε αυτό το φυτό και το αποκαλούσε "ο γιατρός που αναφύεται".
H χρήση της aloe vera σαν βοήθημα στην μακροζωία και την υγεία γνωρίζει νέα άνθηση στις μέρες μας, εφαρμόστηκε στη σύγχρονη εποχή από τον εκπληκτικό γάλλο φιλόσοφο και πρακτικό γιατρό του 19ου αιώνα τον François Vincent Raspail (1794 - 1878), έναν άνθρωπο που βοηθούσε τους φτωχούς να πιστεύουν ότι τα φάρμακα δεν πρέπει να είναι απλησίαστα και η υγεία προνόμιο, μόνο των πλούσιων. Κι όπως ο ίδιος λέει, κατά την διάρκεια των είκοσι χρόνων που έχει θεραπεύσει τους ασθενείς του με αλόη, έχει βρει ότι υπάρχουν αρκετές ασθένειες που θεραπεύτηκαν, όπως περιγράφεται από γιατρούς της αρχαιότητας και εξαφανίστηκαν γρήγορα, όταν εφάρμοσαν την αλόη σε μορφή κόκκων ή σκόνης.
Σε ένα πολύ ενεργό ανοσοποιητικό σύστημα, τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος είναι πολύ περισσότερο ικανά να καταστρέψουν, να αποσυνθέσουν και να μεταφέρουν μακριά, όλων των ειδών τα περιττά στοιχεία και τις τοξίνες. Έτσι λοιπόν, η ενεργοποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος βοηθάει στον καθαρισμό και την αποτοξίνωση του σώματος. Αν και δεν είναι αναγνωρισμένο στην ορθόδοξη ιατρική επιστήμη, η τοξικότητα και η έλλειψη αποτοξίνωσης είναι βασικοί παράγοντες στη δημιουργία χρόνιων παθήσεων. Η αποτοξίνωση αποτελεί υψίστης σημασίας γεγονός και βασική αρχή της ολιστικής και φυσικής ιατρικής. Οι περισσότεροι οπαδοί και εφαρμοστές της εναλλακτικής ιατρικής, οι οποίοι είναι ειδήμονες ως προς τις λειτουργίες του ανοσοποιητικού συστήματος, συμφωνούν ότι με την αποτοξινωτική δράση της aloe vera, μπορεί κανείς να αναμένει ότι θα μπορεί να εξουδετερώσει τις θεμελιώδεις καταστάσεις χρόνιων μορφών νόσων.
Tα προϊόντα που παίρνουμε από την aloe vera είναι:
- Tο αδιάλυτο ζελέ που λαμβάνουμε άμεσα, όταν πετάξουμε το εξωτερικό φλούδι του φύλλου.
- Tο συμπυκνωμένο χυμό αλόης, από όπου το νερό, έχει αφαιρεθεί.
- Tον παχύρευστο χυμό της αλόης που βρίσκεται σε μεγαλύτερο βάθος και είναι ένα δύσπεπτο προϊόν, το οποίο περιέχει, περίπου 50% ζελέ.
- Tο χυμό της αλόης που υπάρχει στο ελαστικό περίβλημα της αλόης, όπου το βασικό συστατικό του είναι η αλοΐνη.
- Tα φύλλα, τα οποία μπορούν, αν αποξηρανθούν, να μετατραπούν σε σκόνη για καλλυντικά προϊόντα.
H καλής ποιότητας aloe vera πίνεται σαν τονωτικό ρόφημα και όπως αναφέρεται στις βιβλιογραφίες, τονώνει το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα. Χρησιμοποιείται επίσης σαν τονωτικό ρόφημα για αντιφλεγμονώδεις καταστάσεις, γαστρεντερικά προβλήματα (γαστρίτιδα, κολίτιδα κ.ά.), κρυολογήματα και ιώσεις. Αναφέρεται σαν θεραπευτική υποστήριξη στους ρευματισμούς - αρθρίτιδα, διαβήτη, αλλεργίες και άλλες ανοσοποιητικές αρρώστιες. Επίσης για αντιμυκητιακή δράση, κολπίτιδα, δερματικές παθήσεις, στοματικές πληγές και ουλίτιδα. Παράλληλα με τις έρευνες και τα πειράματα που γίνονται για να τεκμηριωθεί η θεραπευτική δράση της αλόης στον ανθρώπινο οργανισμό, αυτές όπως είναι φυσικό συμπεριλαμβάνουν και το δέρμα, το τόσο σημαντικό όργανο για την υγεία μας. Έρευνα από τον καθηγητή Davis σημειώνει τις αξιοσημείωτες ιδιότητες της αλόης, η αλόη ίσως είναι το πιο ισχυρό, μη τοξικό, βότανο που θεραπεύει τις φλογώσεις και επουλώνει πληγές. Σήμερα η υδροκορτιζόνη είναι η πιο γνωστή θεραπεία για την φλεγμονή. Ωστόσο, ενώ καταπραΰνει την φλεγμονή, η υδροκορτιζόνη μπλοκάρει την επούλωση της πληγής. Oι πρόσφατες έρευνες για την aloe vera έχουν σχέση με τα προβλήματα του δέρματος, ιδιαίτερα τις πληγές και τα καψίματα. Aυτό τράβηξε την προσοχή των δερματολόγων σε παγκόσμια κλίμακα τα τελευταία χρόνια, καταρχήν σαν πρώτη βοήθεια και αργότερα για την αποτελεσματικότητά της στις ασθένειες του δέρματος. O Bill Coats, φαρμακοποιός και εφευρέτης της σταθεροποιητικής φόρμουλας για την συντήρηση της aloe vera, αναφέρει το αξιοσημείωτο γεγονός ότι στο νότιο τέξας και στο βόρειο μεξικό, όπου η aloe vera μεγαλώνει άφθονα και χρησιμοποιείται από τον ντόπιο πληθυσμό, σε ένα εκατομμύριο πληθυσμό, δεν υπάρχει ούτε ένας καταχωρημένος δερματολόγος. H κανονική χρήση της aloe vera έχει σαν αποτέλεσμα την θεραπεία στις ασθένειες του δέρματος και οι επιπλοκές που μπορεί να εμφανιστούν να είναι ελάχιστες.
πηγή - https://www.tropos-zois.gr
Η αλόη η γνήσια (aloe vera) είναι ένα από τα περίπου 420 είδη του γένους Aloe και η πλήρης επιστημονική της ονομασία είναι aloe vera (L.) Burm.f. Αρχικώς πιστεύεται ότι καλλιεργήθηκε στην αφρική και στη συνέχεια εισήχθη στα κράτη της μεσογείου και σε πολλές θερμές περιοχές του κόσμου.
Η αλόη η γνήσια έχει μακρά χρήση σε πολλά ιατρικά συστήματα στον κόσμο. Έχει χρησιμοποιηθεί εκτενώς από τους αιγύπτιους, ασσύριους, στη μεσοποταμία, στην αρχαία ελλάδα.
Ως φυτό, η aloe vera περιγράφεται λεπτομερώς από τον διοσκουρίδη. Κατά την διάρκεια του μεσαίωνα στην δύση η χρήση της γενικεύτηκε για τη θεραπεία των πληγών, για γεννητικά έλκη, τριχόπτωση, κοιλιακά προβλήματα, αιμορροΐδες. Χρησιμοποιήθηκε επίσης στην αφρική, την ασία και την ιαπωνία. Στην παραδοσιακή ινδική ιατρική, η αλόη χορηγούνταν για δυσκοιλιότητα, κολικούς, δερματικές παθήσεις, λοιμώξεις. Στην παραδοσιακή κινεζική ιατρική, για τη θεραπεία λοιμώξεων από μύκητες.
Στην δυτική κοινωνία σήμερα, η aloe vera έχει ευρεία χρήση σε βιομηχανίες καλλυντικών, φαρμακευτικών προϊόντων τροφίμων και στην δερματολογία.
Η χρήση της στην ιατρική ατόνησε στην δύση κατά τον εικοστό αιώνα για να επανέλθει από τις αρχές του αιώνα που διανύουμε. Οι επιστημονικές έρευνες που αφορούν τις ιατρικές ιδιότητες της αλόης είναι ακόμη λίγες, λόγω έλλειψης ικανού αριθμού χρηματοδοτών.
Με βάση τα δεδομένα που έχουμε από την ιατρική επιστημονική έρευνα η επίδραση της αλόης στα οργανικά συστήματα του σώματος οφείλεται σε 75 δυνητικά ενεργά συστατικά έχουν ταυτοποιηθεί στο φυτό, όπως βιταμίνες, μέταλλα, σακχαρίτες, αμινοξέα, ανθρακινόνες, ένζυμα, λιγνίνη, σαπωνίνες, σαλικυλικά οξέα, πολυφαινολικές ενώσεις καροτενοειδή, στεροειδή, τερπένια, φυτοστερόλες. Το έκκριμα των φύλλων περιέχει ανθρακινόνες, που συντελούν στην καθαρτική επίδραση του φυτού.
Η aloe vera χρησιμοποιείται σήμερα:
- Ως καθαρτικό
- Για την δυσκοιλιότητα
- Για περιπτώσεις διαβήτη δυσλιπιδαιμίας
- Ως επουλωτικό
- Σε περιπτώσεις μεταστατικού καρκίνου
- Ως αντιφλεγμονώδες
- Για τη μείωση των παρενεργειών καρκινικών φαρμάκων
- Ως ανοσορυθμιστικό
- Για την επιβράδυνση της βιολογικής γήρανσης
Η aloe vera μπορεί να προκαλέσει σοβαρές αλλεργικές αντιδράσεις, ιδιαίτερα σε άτομα με γνωστή αλλεργία σε φυτά της οικογένειας liliaceae (π.χ. σκόρδο, κρεμμύδια τουλίπες).
Η τοπική εφαρμογή μπορεί να προκαλέσει σε δερματίτιδα εξ επαφής σε υπερευαίσθητα άτομα, ενώ η από του στόματος χρήση μπορεί να προκαλέσει διάρροια, εμετό, ηλεκτρολυτικές διαταραχές καρδιακή αρρυθμία και σπάνια, ηπατική βλάβη, νεφρική βλάβη, δυσλειτουργία θυρεοειδούς.
Η χρήση της aloe vera κατά τη διάρκεια αναπαραγωγικής προσπάθειας ή εγκυμοσύνης δεν συνιστάται διότι μπορεί να έχει τερατογόνα και τοξικολογική επίδραση στο έμβρυο.
Το πρόβλημα των παρενεργειών περιπλέκεται από την διαδικασία τυποποίησης του προϊόντος, το οποίο είναι αρκετά ευαίσθητο, εμπλουτίζεται με πρόσθετα και συντηρητικά, επιμολύνεται συχνά από ρυπαντές του προϊόντος γέλης, νοθεύεται με προϊόντα που χρησιμοποιούν υλικά πληρώσεως όπως μαλτοδεξτρίνη, γλυκόζη, γλυκερίνη, και το μηλικό οξύ.
Η aloe vera μπορεί να αλληλεπιδράσει με φάρμακα που μεταβάλουν την ισορροπία των ηλεκτρολυτών στο σώμα (π.χ. θειαζιδικά διουρητικά, κορτικοστεροειδή), με φάρμακα που προκαλούν υπογλυκαιμία (π.χ. αντιδιαβητικά φάρμακα), με καρδιακές γλυκοσίδες, με αναισθητικά φάρμακα.
πηγή - http://www.healthyliving.gr
Οι αιγύπτιοι την αποκαλούσαν "φυτό της αθανασίας" και την απεικόνιζαν στα ιερογλυφικά τους.
Η aloe vera έχει χρησιμοποιηθεί από τον άνθρωπο, τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά και φέρεται να έχει κάποιες ιατρικές επιδράσεις, οι οποίες έχουν υποστηριχθεί από την επιστημονική και την ιατρική έρευνα.
Από τα 500 και πλέον είδη, λίγα μόνο χρησιμοποιούνται παραδοσιακά ως φυτικά φάρμακα, με την αλόη τη γνήσια (aloe vera) να είναι από τα πλέον χρησιμοποιούμενα είδη, γνωστή μάλιστα από την αρχαιότητα. Οι αρχαίοι έλληνες και οι ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν την aloe vera για τη θεραπεία των πληγών, ενώ κατά το μεσαίωνα, το κιτρινωπό υγρό που βρίσκεται μέσα στα φύλλα, προτιμήθηκε ως καθαρτικό.
Ιδιαίτερα η aloe vera, χρησιμοποιείται στην εναλλακτική ιατρική και τις πρώτες βοήθειες. Τόσο ο ημιδιαφανής εσωτερικός πολτός όσο και η ρητινώδης κίτρινη αλοΐνη από τον τραυματισμό του φυτού αλόης, χρησιμοποιούνται εξωτερικά για την ανακούφιση δερματικών ενοχλήσεων. Ως φυτικό φάρμακο, ο χυμός της αλόης, συνήθως χρησιμοποιείται εσωτερικά για την ανακούφιση της πεπτικής δυσφορίας.
Έχουν διεξαχθεί σχετικά λίγες μελέτες, αναφορικά με τα πιθανά οφέλη του ζελέ της αλόης που λαμβάνεται εσωτερικά. Τα συστατικά της αλόης έχουν δείξει σε μελέτες σε ζώα, τη δυνατότητα αναστολής της ανάπτυξης όγκου, αλλά τα αποτελέσματα αυτά δεν έχουν αποδειχθεί κλινικά σε ανθρώπους. Ορισμένες μελέτες σε ζωικά μοντέλα, δείχνουν ότι τα εκχυλίσματα της αλόης, έχουν σημαντική αντιυπεργλυκαιμική δράση και μπορεί να είναι χρήσιμη για τη θεραπεία του διαβήτη τύπου II, αλλά οι μελέτες αυτές δεν έχουν επιβεβαιωθεί σε ανθρώπους.
Τι υπόσχεται:
- Αντιμετωπίζει το ηλιακό έγκαυμα - δρα ως προστατευτικό στρώμα στο δέρμα και συμβάλλει στην αναπλήρωση της υγρασίας του.
- Λειτουργεί ως μια ενυδατική κρέμα - παράλληλα θεωρείται πως βελτιώνει την ακμή, μειώνοντας τις φλεγμονές, τα σπυράκια και τη φαγούρα. Επίσης είναι εξαιρετικά ευεργετική σε κάθε είδους καλλυντική χρήση της λόγω της έντονης αναπλαστικής ιδιότητάς της.
- "Θρέφει” τον οργανισμό - η αλόη περιέχει πάνω από 75 διαφορετικά θρεπτικά συστατικά όπως βιταμίνες, μέταλλα, ένζυμα, σάκχαρα, ανθρακινόνες ή φαινολικές ενώσεις, λιγνίνη, σαπωνίνες, στερόλες, αμινοξέα και σαλικυλικό οξύ.
- Έχει αντιγηραντικές ιδιότητες - επιταχύνει τον πολλαπλασιασμό των κυττάρων του δέρματος και επηρεάζουν την παραγωγή κολλαγόνου, έτσι ώστε να βοηθά στη διατήρηση της νεανικής επιδερμίδας.
- Βοηθά στο διαβήτη - ο χυμός αλόης μπορεί να μειώσει το σάκχαρο στο αίμα.
- Προλαμβάνει και μειώνει τις αρθριτικές φλεγμονές.
- Έχει αντιμικροβιακή και ανοσοτροποποιητική δράση.
πηγή - http://www.capital.gr